Otistik Çocukların Bakımı Hakkında Bilinmesi Gerekenler
Çocukların büyük çoğunluğu hareketli, gürültücü, canlı ve oyuncu olur. Her ne kadar bu afacan hallerinden şikâyet edilse de aslında sıradan çocuklarla nasıl baş edileceğine dair daha çok bilginiz olması çok doğaldır. Bir çocuk içine kapanık, tamamen sessiz, soğuk ya da uzak olduğunda ona nasıl yaklaşılması gerektiğine dair karar vermek daha güç bir süreçtir. Otizm boş verilmemesi gereken ve ileriki yaşlara doğru kişinin hayata katılımını etkileyen bir konudur. Otistik çocuklar insanlara ve çevrelerinde olanlara karşı ilgisiz ve onlardan bağımsız olurlar. Aileleri ve en yakınları ile dahi sosyal ilişki kurmaları oldukça zor olmaktadır. Bu durumda ihtiyaç duyuluyorsa, bakıcı otizm konusunda bilgili ve ne yapacağını bilen bir kişi olmalıdır. Bu da ancak profesyonel, her ihtiyaca yönelik eleman yetiştirebilen firmalar üzerinden çocuk bakıcısı arayışına geçmekle mümkün olabilir.
Otistik çocuklar, bebeklik dönemlerinin ardından fark edilmeye başlanabilir. Onlara ulaşmak ve kendileri ile iletişim kurmak büyük çaba ve özveri gerektirir çünkü seslenme ya da isimlerine tepki vermezler. Fakat bir kez ulaşıldığında bu çocukları açmak ve gelişim göstermelerini sağlamak da mümkündür. Özellikle ilgilendikleri bir alan, örneğin bir hobi bulmak çok yardımcı olmaktadır. Fakat otizmli çocuklara ilgi gösterirken dikkatli olmak gerekir. Bedensel temas ve çok yakınlıktan hoşlanmazlar, aile üyeleri ile dahi çok yakın değillerdir hatta göz teması bile oldukça ender sağlanmaktadır. Küçükken anne ve babaları ile diğer insanları birbirinden ayırt etmeseler de zamanla sürekli zaman geçirdikleri bireylere aşırı bağlılık geliştirebilirler. Bu açıdan sürekli aynı bakıcı ile çalışmak hem olumlu hem de olumsuz yönlere sahiptir. Yalnız bırakılmaya herhangi bir tepki vermediklerinden ve genelde konuşma zorlukları yaşadıkları için güvenlikleri açısından uzun süre yalnız bırakılmamaları ve kaybolmaları durumunda üstlerinde iletişim bilgilerinin bulunması çok önemlidir. Yine de bakıcı, kreş ve anaokuluna göre daha iyi bir tercihtir. Çünkü öğretmenlerle kalabalık ortamda ilişki kurmaları imkânsızdır. Üstelik üzerlerinde özel bir ilgi olmadığında güvenlikleri de garanti edilemez. Ayrıca otistik çocuklar her zaman diğer çocuklarla kaynaşmak yerine yalnız oynamayı tercih ederler.